Dün, çok farklı bir gündü benim için. Normalde her gün aklıma gelen sen, dün bir türlü gelmek bilmiyordun. Önce günün yorgunluğuna verdim. Boşver, dedim. Nasıl olsa gece aklına gelir. Gece oldu, yastığımla başbaşa kaldım ama sen yine yoktun. Bu sefer kendimi zorladım düşünmek için. Önce gözlerini getirmeye çalıştım aklıma, o çok beğendiğim gözlerini. Çizebildim zihnimde rahatça. Sonra yüzünü hatırlamaya çalıştım. Daha çok zorladım kendimi ama olmadı. İlk defa dün gece hatırlayamadım yüzünü. Bulanıklaşmıştı her şey. Sonra belli belirsiz bir gülümseme belirdi zihnimde. Birkaç dakika sonra o da gitti. Ne oluyor, dedim kendi kendime. Neden yapamıyorum? Dünden bugüne ne değişti? Neden bir çift gözle bir yarım gülümseme kaldı geriye, bu gece ne olmuş olabilir? Ertesi gün oldu. Yine bir yokluk, yarım bir hatırlama. Nice sonra fark ettim, sen bugün bir kez daha bir başkasının hayali oldun. Ben bugün bir kez daha anılarımdan koptum.
